Subjektet e të dhënave personale kanë të drejtë t’i kërkojnë kontrolluesit të fshijë të dhënat e tyre personale, me kontrolluesin e detyruar t’i fshijë këto të dhëna brenda 30 ditëve nga marrja e kërkesës.

Kontrolluesi duhet të japë informacion mbi veprimet e ndërmarra në lidhje me kërkesën për fshirjen e të dhënave personale (e drejta për t’u harruar) pa vonesë të panevojshme dhe jo më vonë se një muaj pas marrjes së kërkesës.

Ky afat mund të zgjatet edhe për dy muaj shtesë kur është e nevojshme, duke pasur parasysh kompleksitetin dhe numrin e kërkesave të paraqitura. Në një rast të tillë, kontrolluesi duhet të njoftojë personin për këtë zgjatje brenda një muaji nga marrja e kërkesës, së bashku me shpjegimin e arsyeve të vonesës.

Është e rëndësishme të theksohet se e drejta për fshirjen e të dhënave personale (e drejta për t’u harruar) nuk është absolute. Ndër të tjera, nuk zbatohet:

  • për ushtrimin e të drejtës së lirisë së shprehjes dhe informimit (p.sh. për qëllime gazetareske);
  • kur kontrolluesi ka detyrim ligjor për të përpunuar të dhënat personale (p.sh. përpunimin e të dhënave të orarit të punës së punonjësve);
  • në rastin e kryerjes së punës në interes publik ose autoritet publik (p.sh. për qëllime të kërkimit shkencor ose për qëllime të arkivimit në interes publik, për kërkime shkencore ose historike ose për qëllime statistikore, ku fshirja e të dhënave personale do të e bëjnë të pamundur përpunimin ose do të pengojë seriozisht arritjen e objektivave të një përpunimi të tillë, ose kur kryhet një regjistrim i popullsisë së vendit); dhe
  • për ngritjen, ushtrimin ose mbrojtjen e pretendimeve ligjore.